مقایسه حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت در مردان معتاد به تریاک، معتاد ترک کرده و افراد سالم

زمینه و هدف: اعتیاد یک بیماری جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است و یکی از آسیب­های جدی به دنبال سوء مصرف مواد، آسیب مغزی است. هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه حافظه کوتاه­مدت و بلندمدت در مردان معتادان به تریاک، معتاد ترک کرده و افراد سالم بود. مواد و روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه­ای است. جامعه آماری پژوهش حاضر سه دسته جامعه معتادین، جامعه معتادین ترک کرده و جامعه افراد سالم است که از این میان تعداد 35 نفر معتاد، 32 نفر معتاد ترک کرده و 35 نفر غیرمعتاد، بطور هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده­ها از پرسشنامه حافظه (PRMQ) استفاده گردید. برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین معتادان، معتادان ترک کرده و افراد عادی در عملکرد حافظه بلندمدت تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P)، اما در عملکرد حافظه کوتاه­مدت تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که میانگین حافظه بلندمدت در معتادان بیشتر از معتادان ترک کرده و افراد عادی است. نتیجه­گیری: بنابراین افزایش طول مدت اعتیاد باعث تخریب بیشتر حافظه بلندمدت شده و در نتیجه ترک اعتیاد را مشکل­تر می­سازد. واژه های کلیدی: حافظه کوتاه­مدت، حافظه بلندمدت، معتاد، معتاد ترک کرده، افراد سالم.